واکاوی توزیع فضایی توسعه در شهرستان های استان کردستان

توجه به توسعه یافتگی و نابرابری فضایی در استان کردستان و تمهید برنامه ریزی و سیاست گذاری مناسب در این زمینه در این استان، دارای اهمیت فراوان است. هدف پژوهش حاضر واکاوی توزیع فضایی توسعه در شهرستان های استان کردستان می باشد. در راستای دستیابی به هدف مورد نظر60 متغیر در بخش های بهداشتی، آموزشی، فرهنگی- اجتماعی، زیربنایی و آموزشی انتخاب شده از تکنیک آنتروپی شانون جهت تعیین ضریب اهمیت شاخص ها و به منظور میزان برخورداری شهرستان های استان کردستان از مدل واسپاس استفاده شده است، برای بررسی رابطه بین فاصله از مرکز استان و نرخ شهرنشینی با وضعیت برخورداری شهرستان ها از آزمون همبستگی پیرسون و از نرم افزار ArcGIS برای ترسیم نقشه ها بهره گرفته شده است. با توجه به نتایج مدل واسپاس شهرستان های بیجار، سروآباد، سنندج، کامیاران، دیواندره، قروه، سقز به ترتیب در رتبه های اول تا هفتم و نیمه برخوردار و سه شهرستان دهگلان، مریوان ، بانه در رتبه های هشتم تا دهم و محروم می باشند (70 درصد شهرستان ها نیمه برخوردار، 30 درصد شهرستان ها محروم می باشند و شهرستان برخوردار و نسبتا اصلا وجود ندارد)، بین وضعیت برخورداری شهرستان ها با فاصله آن ها از مرکز استان و نرخ شهرنشینی همبستگی معناداری وجود ندارد.