ارزیابی وضعیت یادگیری از طریق تلفن همراه در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران

 همه‌گیری covid-19 اهمیت یادگیری الکترونیکی را مسجل نموده است. این مطالعه با هدف بررسی میزان و نحوه استفاده از یادگیری از طریق تلفن همراه (Mobile learning) در دانشجویان دندانپزشکی انجام شد.

روش‌ها: 

در این مطالعه توصیفی - مقطعی، داده‌ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته‌ی روا و پایا شده، جمع‌آوری گردید. جامعه مورد مطالعه 220 نفر از دانشجویان رشته دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند که به روش تصادفی ساده وارد مطالعه شدند و ضمن موافقت برای شرکت در تحقیق، پرسشنامه را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.

 در نهایت216 پرسشنامه تکمیل شد. تعداد 108 نفر (50%) از گوشی خود جهت استفاده از نرم‌افزارهای آموزشی بهره می بردند. تعداد 168 نفر (8/77%) از شبکه‌های اجتماعی جهت یادگیری دروس دندانپزشکی استفاده می‌کردند. تعداد 214 نفر (2/98%) بیان نمودند که گوشی‌های هوشمند دسترسی به داده‌های آموزشی را برای آنها افزایش داده است. تعداد 206 نفر (4/95%) بیان نمودند که گوشی هوشمند به آنها کمک می‌کند که با استقلال بیش‌تری آموزش ببینند. تعداد 189 نفر (5/87%) بیان نمودند که لازم است که از گوشی‌های هوشمند به میزان بیش‌تری در آموزش دانشگاه استفاده شود.

نتیجه‌گیری: 

یادگیری از طریق تلفن همراه در میان درصد بالایی از دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران رواج دارد. ابزار‌ها‌ی مختلف تلفن همراه به منظور یادگیری دندانپزشکی، استفاده می‌شود. لذا یادگیری از طریق تلفن همراه در آموزش دندانپزشکی در دسترس و قابل بهینه سازی است.