اثربخشی طرح واره درمانی بر روابط فرازناشویی و خشونت خانگی در زنان درگیر در طلاق عاطفی

این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی طرح واره درمانی بر روابط فرازناشویی و خشونت خانگی در زنان درگیر طلاق عاطفی انجام شد. این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زنان درگیر در طلاق عاطفی مراجعه کننده به کلینیک های خدمات روان شناختی شهر دزفول در سال 1397 بودند که از میان آنان 40 نفر با روش در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 16 جلسه به مدت 2 ماه طرح واره درمانی دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. داده ها با مقیاس های طلاق عاطفی (Gottman, Gottman & Silver, 1995)، خشونت علیه زنان (Haj-Yahia, 1999) و نگرش به خیانت زناشویی (Whatley, 2012) جمع آوری و با روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که طرح واره درمانی بر کاهش روابط فرازناشویی و خشونت علیه زنان موثر است و این نتیجه در مرحله پیگیری پایدار بود (01/0>P). با توجه به این یافته ها و تداوم اثر آن در مرحله پگیری، استفاده از طرح واره درمانی برای کاهش روابط فرازناشویی و خشونت خانگی در زنان درگیر در طلاق عاطفی توصیه می شود.