ارائه مدل بوم گردی با تاکید بر کارآفرینی و اشتغال پایدار روستایی با رویکرد آمیخته

زندگی و فضای جامعه ی روستایی مملو از کار و اشتغال است اما بیشترین افراد جویای کار در شهرها را همین گروه تشکیل می دهند؛ بوم گردی می تواند بار دیگر این افراد را در محیط روستا جمع کند. این پژوهش نیز با هدف طراحی مدلی برای بوم گردی با تاکید بر کارآفرینی و اشتغال پایدار روستایی با دو رویکرد کیفی و کمی انجام شد. جامعه ی آماری این پژوهش در مرحله ی کیفی، مدیران و کارشناسان ارشد سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان اردبیل و در مرحله ی کمی، کارکنان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بودند. برای تعیین حجم نمونه در مرحله ی کیفی از روش نمونه گیری گلوله برفی استفاده و تعداد 20 نفر انتخاب و در مرحله ی کمی به دلیل استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری، از روش کل شماری به جای نمونه گیری استفاده گردید که در نهایت 208 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها در مرحله ی کیفی، مصاحبه ی عمیق با خبرگان که به روش دلفی و در سه راند انجام گرفت و در مرحله ی کمی نیز از پرسشنامه ی محقق ساخته ی منتج از مرحله ی کیفی استفاده گردید. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، 40 شاخص شناسایی شده برای مدل، در 7 بعد؛ پتانسیل های طبیعی، عوامل اجتماعی و فرهنگی، زیرساخت ها و تسهیلات بوم گردی، عوامل آموزشی و ترویجی، رشد اقتصادی، سیاست گذاری و پتانسیل های گردشگری طبقه بندی شدند. مقدار ضریب هماهنگی کندال در دور سوم بیانگر اتفاق نظر مطلوب میان اعضای پانل بود. تحلیل عاملی تاییدی که با استفاده از نرم افزار Amos انجام گرفت، نشان داد تمامی شاخص های سنجش سازه ی بوم گردی دارای بار عاملی بالایی بوده و مورد تایید قرار گرفتند.