بررسی اثر ضدباکتریایی و ضدبیوفیلمی کارواکرول (Carvacrol) و اوژنول (Eugenol) بر باکتری های جداسازی شده از آب های خلیج فارس

تشکیل بیوفیلم های میکروبی به عنوان یکی از مراحل کلیدی در فولینگ دریایی مطرح است. بنابراین، توسعه راهکارهای ضدبیوفیلم بویژه از طریق پژوهش در مورد مواد آنتی فولینگ سازگار با محیط زیست می تواند به کنترل بیوفولینگ کمک کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی فعالیت ضدباکتریایی و ضدبیوفیلمی کارواکرول و اوژنول در مقابل باکتری های دریایی جداسازی شده از آب های خلیج فارس انجام گرفت. در آزمون انتشار دیسک، باکتری (KM1) sp. Vibrio بیشترین حساسیت را به کارواکرول (30/0 ± 17 میلی متر) و اوژنول (5/0 ± 15 میلی متر) نشان داد. کمترین غلظت بازدارنده رشد و کشنده نیز به ترتیب در غلظت های 5/62 و 125میکروگرم در میلی لیتر کارواکرول در مقابل باکتری KM1 به دست آمد. در این پژوهش، قدرت مهاری کارواکرول و اوژنول بر پدیده تشکیل بیوفیلم باکتری Pseudoalteromonas sp.  (PH18) به روش Tissue Culture Plate Method (TCP) نیز مورد بررسی قرار گرفت و در غلظت 4MIC (چهار برابر حداقل غلظت بازدارنده رشد) بیشترین میزان مهار بیوفیلم مشاهده شد (کارواکرول 90 درصد و اوژنول 87 درصد). بر اساس نتایج به دست آمده، به دلیل فعالیت ضدبیوفیلمی مناسب کارواکرول و اوژنول در مقابل باکتری های دریایی، استفاده از آنها به عنوان یک جایگزین بالقوه طبیعی در پوشش های آنتی فولینگ قابل پیشنهاد است.