ارائه الگوی راهبردی ارزیابی عملکرد تاثیرات سامانه حمل و نقل بر توسعه پایدار

فعالیت های حمل و نقل یک جزء مهم برای توسعه اقتصادی به شمار می آید و وسیله ای برای سفر، جابجایی مسافر، شاهراه و شبکه ارتباطی برای ارسال محصولات است که موجب یک پیوند حیاتی در زنجیره تامین می شود و از طریق تحرک و دسترسی باعث انتقال کالاها و خدمات بین تولیدکننده و تقاضاکننده می شود و نقش موثری بر رشد اقتصاد ملی دارد؛ در این میان، یکی از چالش های مهم بررسی تاثیرات سامانه حمل ونقل بر زیست محیط و اجتماع است. با عنایت به این موارد، پژوهش حاضر با هدف ارایه الگوی راهبردی ارزیابی عملکرد تاثیرات سامانه حمل و نقل بر توسعه پایدار به رشته تحریر درآمده است و تلاش می کند به این پرسش اصلی که سامانه حمل و نقل چه تاثیری بر توسعه پایدار دارد؟ پاسخ دهد. این پژوهش با روش توصیفی- پیمایشی صورت گرفته و جامعه آماری آن به صورت هدفمند انتخاب شده است. برای جمع آوری اطلاعات از یک پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که پایایی آن توسط نرم افزار اس.پی.اس.اس، 977/0 محاسبه و از آنجایی که داده ها نرمال بودند، برای تجزیه و تحلیل آنها از تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار لیزرل بهره جویی شده است. عمده ترین نتایج پژوهش به این قرار است: رشد اقتصادی دارای بیشترین تاثیرگذاری و بعد از آن به ترتیب توانایی اقتصادی، کیفیت زندگی؛ خدمات تولید؛ خدمات مشتری؛ ازدحام؛ مصرف آب؛ آلودگی هوا؛ استفاده از انرژی؛ انتشار گازهای گلخانه ای؛ آلودگی آب و خاک؛ تصادف؛ مصرف مواد؛ آلودگی گرمایی؛ آلودگی بصری و آلودگی صوتی بر توسعه پایدار تاثیرگذار هستند.