پیش بینی میزان گرایش به جراحی زیبایی بر اساس تصویر بدن، اضطراب و باورهای غیرمنطقی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی میزان گرایش به جراحی زیبایی بر اساس تصویر بدن، باورهای غیر منطقی، اضطراب است. روش پژوهش توصیفی و طرح از نوع طرح های همبستگی بود .جامعه آماری این پژوهش شامل همه متقضیان جراحی زیبایی در کلینیک زیبایی شاپرک مشهد بود. افراد نمونه با توجه به شرایط قرنطینه ناشی از کرونا به روش در دسترس انتخاب شدند و تعداد آن ها با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 100نفر براورد گردید. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه چهار عاملی باورهای غیرمنطقی جونز (1384) ، پرسشنامه تصویر بدنی فیشر و کلولنت (1958) و پرسشنامه اضطراب بک (1990) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss_22استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که تصویر بدن، اضطراب و باورهای غیر منطقی گرایش به جراحی زیبایی را پیش بینی می کند (p<0.05). بنابراین هر چه تصویر بدنی منفی تری داشته باشند و اضطراب و باورهای غیرمنطقی بیشتری داشته باشند، احتمال گرایش آنها به جراحی زیبایی بیشتر خواهد بود.