پیامدهای حقوقی توصیف شورای امنیت از بحران های بهداشتی فراملی به عنوان تهدیدی علیه صلح و امنیت بین المللی

 صلح و امنیت دو ضرورت زیست جامعه بین‌المللی است. بهترین محمل برای بررسی این مفهوم، رویه شورای امنیت به عنوان رکن اصلی حفظ صلح و امنیت بین‌المللی است. از این رو هدف این مقاله بررسی پیامدهای حقوقی توصیف شورای امنیت از بحران‌های بهداشتی فراملی به عنوان تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی است.

 این تحقیق از نوع نظری بوده، روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می‌باشد، روش جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.

ملاحظات اخلاقی:

 در تمام مراحل نگارش مقاله حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

یافته‌ها:

 تحلیل رویه این رکن نشان می‌دهد که دامنه شمول این مفهوم از ابتدای کار شورا بدین‌سو، به ویژه پس از دوران جنگ سرد همواره رو به توسعه بوده است، به طوری که پس از تاسیس سازمان ملل تنها مواردی چون درگیری‌های مسلحانه بین‌المللی را در بر می‌گرفت، با تحولات جامعه بین‌المللی مواردی چون درگیری‌های داخلی، نقض جدی حقوق بشر، بیماری‌های مسری و در شرایطی تغییرات اقلیمی را نیز دربر گرفته است. در این راستا شورا از سال 2000 تاکنون در راستای مسیولیت اولیه خود در راستای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی اقدام به صدور قطعنامه‌های در باب بحران‌های بهداشتی فراملی نموده که نشان‌دهنده حرکت شورا به سوی تفسیر گسترده‌تر و مبتنی بر امنیت انسانی از صلح و امنیت بین‌المللی در منشور سازمان ملل متحد است.

نتیجه‌گیری: 

شورا با توصیف بحران‌های بهداشتی فراملی به عنوان تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی و صدور قطعنامه‌های مرتبط در این زمینه به تفسیری تکاملی برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی کمک نموده است که این تفسیر می‌تواند عنصری رویه‌ساز در تعیین محدوده صلح و امنیت بین‌المللی باشد.