ویژگی های روان سنجی یک مقیاس سنجش برای ارزشیابی توانش تعاملی در وظایف زوج گفتار در سطح خرد

بررسی های مربوط به تعامل در زبان دوم که محوریت اجتماعی دارند، در طول 15 سال گذشته تحقیقات بیشماری را به خود اختصاص داده است. اما طراحی مقیاس های سنجش عملکرد تعاملی دشوار است چرا که فرآیند پیچیده ای می طلبد. پژوهش حاضر بر آن است تا ویژگی های روان سنجی مقیاس اندازه گیری کپ (ونگ، 2015) برای سنجش توانش تعاملی در سطح خرد را بررسی نماید. بدین منظور 160 زبان آموز سطح متوسط ایرانی از آموزشگاه زبانی در شهر تبریز بر اساس عملکردشان در آزمون تافل اینترنتی انتخاب شدند. عملکرد تعاملی آنان در چهار وظیفه تعاملی شامل مشاهده تفاوت، تصمیم گیری، تکمیل داستان و بحث آزاد با استفاده از مقیاس سنجش مذکور در ابتدا و انتهای دوره مورد پیش آزمون و پس آزمون قرار گرفت. برای تخمین پایایی در پیش آزمون و پس آزمون در 13آیتم 4 عاملی این مقیاس، از شاخص همبستگی پییرسون استفاده گردید. علاوه بر آن، 5 تحلیل عاملی اکتشافی از طریق روش گردشی واریماکس به منظور روایی سنجی 4 عملکرد ارتباطی تعیین کننده توانش تعاملی به صورت انفرادی و یکجا مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که مقیاس سنجش کپ از شاخص پایایی قابل قبولی برخوردار است و چهار عملکرد ارتباطی: ارایه استدلال، بسط مباحثات، انجام مساعدت/حمایت و ایجاد ارتباط بین موضوعات می توانندعامل پیش بینی کننده توانش تعاملی باشند. پیرو این نتایج برخی استنباط های آموزشی و ارزشیابی ارایه شده است.