کانی سازی، زمین شیمی و ریزدماسنجی میانبارهای سیال در منطقه اکتشافی سیاجک، جنوب زاهدان، ایران

منطقه سیاجک در پهنه جوش خورده سیستان و در جنوب زاهدان قرار دارد. واحدهای سنگی منطقه شامل واحدهای دگرگونی، رسوبی و توده های نفوذی است. واحد آمفیبولیت بیشترین گسترش را دارد. مهم ترین دگرسانی های منطقه سیلیسی و پروپلیتی هستند. کانی سازی در قالب رگچه کوارتز+کالکوپیریت+پیریت و رگه کوارتز+گوتیت در سنگ میزبان آمفیبولیت با راستای شمال غربی- جنوب شرقی و شرقی- غربی دیده می شود. کالکوپیریت و پیریت کانی های اولیه و کوولیت، کالکوسیت، مالاکیت، آزوریت، هماتیت و گوتیت کانی های ثانویه هستند. براساس نتایج تجزیه زمین شیمی، بالاترین مقدار مس 2/3 درصد، سرب و روی به ترتیب 218 و 150 گرم در  تن و طلا 174 میلی گرم در تن است. بر اساس بررسی ها، میانبارهای سیال دارای دمای همگن شدگی 300-163 درجه سانتی گراد هستند و از محلولی شامل NaCl با درجه شوری 5/13-10 درصد وزنی تشکیل شده اند. کاهش دما مهم ترین عامل ته نشست کانی های سولفیدی است. بر پایه دما و شوری محلول کانه دار، کنترل ساختاری کانی سازی، نوع دگرسانی و گسترش آن و کانی شناسی ساده، منطقه سیاجک از نوع مس رگه ای است.