مطالعه ی القای اتوفاژی و مرگ سلولی در سلول های MCF-7 در حضور کوئرستین

در این مطالعه، امکان وقوع اتوفاژی مرگ در حضور کویرستین به روی سلول های MCF-7 مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا غلظت موثر از کویرستین برای نابودی 50 درصد از سلول ها (LC50) با استفاده از روش MTT مشخص و معادل M 220 تعیین شد. برای تعیین نوع مرگ سلولی از روش فلوسیتومتری و نشانگرهای ویژه ی آن شامل Annexin-FITC و PI استفاده گردید. براین اساس، نوع اصلی مرگ سلولی در تیمار سلول ها با کویرستین، آپوپتوز و درصد آن معادل 54% تشخیص داده شد.در روش real time RT-PCR ژن های p53، Bax، Bcl-2 و casp-3 در رابطه با مسیر آپوپتوز مورد توجه قرار گرفت. مطالعات ما نشان داد که کاهش معنادار مشاهده شده در بیان Bcl-2، با توجه به نقش ضدآپوپتوزی آن، نمایانگر افزایش حساسیت سلولهای سرطانی پستان نسبت به مرگ آپوپتوزی در حضور کویرستین میباشد. افزایش مقدار عددی مربوط به نسبت Bax/Bcl-2 نشان می دهد که علی رغم ثبات مضاهده شده در بیان ژن Bax،افزایش حساسیت سلولها نسبت به آپوپتوز از طریق کاهش بیان Bcl-2 امکان پذیر می باشد.به منظور بررسی اثرات کویرستین در القای مسیر اتوفاژی، ژن های mTOR، LC3، Beclin-1 و DRAM انتخاب شدند و تغییرات بیان آنها در حضور کویرستین مورد مطالعه قرار گرفت. کاهش سطح بیان ژن mTOR، در کنار افزایش شدیدی که در بیان LC3 مشاهده می شود، مجموعا وقوع اتوفاژی را به اثبات می رساند.این موضوع با استفاده از آنتیبادی LC3II و بهره گیری از روش ایمونوسیتوشیمی نیز مورد تایید قرار گرفت. یافته های ما نشان داد که کویرستین توانایی نابودی سلول های سرطانی پستان را از طریق اتوفاژی مرگ دارا می باشد.