امکان استفاده از کربنیک انیدرازها در جداسازی بیولوژیکی کربن دی اکسید: چالش ها و فرصت ها

از سال 1990 تا 2020، میزان تولید گاز کربن دی اکسید به طور چشم گیری (50%) افزایش یافته است. تخمین زده می شود که تا سال 2050 علاوه بر این میزان افزایش، تولید این گاز گلخانه ای 30-50% بیشتر شود. این امر موجب گرم شدن کره زمین و تاثیر منفی بر روی محیط زیست و سلامتی انسان ها شده است. افزون بر این، میزان کربن دی اکسید در هواکره طی دو هزار سال گذشته 2 برابر شده و باعث افزایش دمای جهان به مقدار C°1 در 50 سال گذشته شده است. اگرچه امروزه به کارگیری فناوری های نوین برای استفاده و ذخیره سازی کربن دی اکسید پیشنهاد شده؛ اما با این حال چالش هایی از جمله هزینه ها، موانع اقتصادی و عدم قطعیت های مربوط به تاثیرات زیست محیطی وجود دارد. یک روش نویدبخش برای رفع این مسیله، استفاده از آنزیم کربنیک انیدراز است که روشی زیست محیطی و فاقد هرگونه آلایندگی ثانویه است. برای استفاده از آنزیم کربنیک انیدراز در حذف کربن دی اکسید، به کارگیری آنزیم های پایدار در شرایط محیطی سخت، لازم و ضروری است. در این مقاله مروری تلاش شده است تا پیشرفت های به دست آمده در زمینه کاربرد این آنزیم ها، استراتژی های کارامد مهندسی در بهبود پایداری آن ها و روش های تثبیت این مواد بر روی سامانه های صنعتی مختلف، بررسی شود. افزون بر این، چالش های اخیر در استفاده صنعتی و نیز چشم انداز مربوط به این آنزیم در حفظ محیط زیست بحث و بررسی شده است.