تاثیر تمرین NASM و عصبی عضلانی بر حس عمقی مچ پا، تعادل، قدرت بازیکنان فوتبالیست مرد مبتلابه پیچ‏ خوردگی عملکردی مچ پا

تمرینات NASM و عصبی عضلانی در بهبود حس عمقی و تعادل افراد دارای بی‏ثباتی مزمن مچ پا موثر است، اما اطلاعات کمی در مورد تاثیر این تمرینات بر پیچ‏خوردگی مچ پا آن وجود دارد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه تمرینات NASM و عصبی عضلانی بر حس عمقی مچ پا، تعادل و قدرت بازیکنان فوتسال مرد انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی و کاربردی، 20 نفر فوتسال مرد به‏صورت هدفمند انتخاب و به‏طور تصادفی به دو گروه تمرینات NASM (10 نفر) و تمرینات عصبی عضلانی (10 نفر) تقسیم شدند. تمرینات عصبی عضلانی و NASM به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته انجام دادند. حس عمقی توسط گونیامترروی هر دو پا، تعادل پویا توسط آزمون SEBT جهت ارزیابی کنترل تعادل بر روی پای برتر و قدرت توسط اسکوات قبل و بعد از 8 هفته تمرین برنامه تمرینی عصبی- عضلانی و NASM اندازه‏گیری شد. سپس داده‏ها با استفاده از آزمون t وابسته و t مستقل توسط نرم‏افزار spss نسخه 24 مورد تحلیل شد. سطح معناداری 05/0P≤ در نظر گرفته شد. یافته‏ها نشان داد بین هشت هفته تمرینات عصبی عضلانی و NASM در حس عمقی مچ پا تفاوت معناداری وجود دارد (05/0≥P). همچنین تفاوت معناداری در تعادل پویا دو گروه بعد از مداخله مشاهده نشد (05/0≥P). قدرت دو گروه بعد از مداخله تفاوت معناداری نبود (05/0≤P). لذا اضافه کردن تمرینات عصبی عضلانی و NASM به برنامه باز توانی ورزشی به‏عنوان یک روش مقرون به‏صرفه، ایمن و غیرتهاجمی، می‏تواند باعث افزایش تعادل، حس عمقی مچ پا و افزایش قدرت در بازیکنان مرد فوتبالیست شود.