شناسایی ابعاد مدل تاب آوری فردی بنیان گذاران استارتاپ های ایرانی

با توجه به درصد بالای شکست استارتاپ ها و فضای زیست بوم استارتاپی ایران و بحران های اقتصادی سیاسی در سال های اخیر، عمده کارآفرینانی که به تازگی وارد دنیای استارتاپی می شوند با پدیده شکست کارآفرینی مواجه می شوند. بنابراین، لزوم بررسی ابعاد تاب آوری کارآفرینان و شناخت ماهیت آن ها در جامعه کارآفرینی ایرانی ضروری است. بر این اساس، هدف از اجرای این پژوهش، شناسایی عوامل و ابعاد مدل تاب آوری فردی بنیان گذاران استارتاپ ها بوده است.

این پژوهش با جهت گیری توصیفی اکتشافی و رویکرد استقرایی با استراتژی پدیدارشناسی اجرا شده است. با انجام مصاحبه های عمیق روایی با 13 نفر از بنیان گذاران استارتاپ های ایرانی و استفاده از تکنیک تحلیل مقوله در تجزیه وتحلیل داده ها، 5 مقوله اصلی، 16 مقوله فرعی و 454 کد اولیه (مفهوم) شناسایی شد.

یافته ها:

 شکل گیری تاب آوری کارآفرینان ایرانی را می توان در پنج بعد دسته بندی کرد: ویژگی کارآفرین، حمایت و کمک بیرونی، ابعاد شکست، روند ایجاد تاب آوری پس از شکست و نتایج رشد فردی.

نتیجه گیری: 

مدلی از اجزای روند شکل گیری تاب آوری، از ابعاد یک شکست تا مسیر بروز رفتار تاب آورانه و در نهایت رشدهای ناشی از تاب آوری، ارایه شد. به علاوه، بخش هایی از یافته های جدید این پژوهش، همانند اثرهای دوگانه برخی عوامل، از جمله اعتمادبه نفس، علاقه به کسب وکار و نقش همسر تحلیل شد. در نهایت پیشنهادهای کاربردی برآمده از نتایج پژوهش، برای کارآفرینان، سرمایه گذاران و سایر فعالان زیست بوم استارتاپی کشور، از جمله توسعه توانمندی های روان شناختی، مهارت های مورد نیاز و شبکه ارتباطی کاری/ غیرکاری کارآفرین، تغییر رویکردهای ذهنی، رفتاری و فرهنگی توسعه پذیر و حمایت ها و زیرساخت های لازم مطرح شد.