اثر هورمون پرایمینگ بذر بر خصوصیات جوانه‏ زنی و رشد گیاهچه ‏ای‏ ذرت رقم فجر (Zea mays L.)

این آزمایش با هدف تعیین چگونگی تاثیر غلظت‏های مختلف هورمون‏های جیبرلین و اکسین بر خصوصیات جوانه‏زنی و گیاهچه‏ای ذرت در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه‏ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد واحد شوشتر در سال زراعی 98-97 انجام گرفت. هر دو آزمایش بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل هفت تیمار، غلظت‏های مختلف (20، 40 و 60 پی‏پی‏ام) از دو هورمون‏ جیبرلین و اکسین و آب مقطر به‏ عنوان شاهد و مدت زمان خیساندن 24 ساعت بود. در بخش آزمایشگاهی اختلاف معنی ‏داری در رابطه با صفات اندازه ‏گیری شده بین تیمارها مشاهده شد. بیش‏ترین و کم‏ترین شاخص جوانه ‏زنی به ‏ترتیب با 98/39 و 22/19 در تیمارهای هورمون اسید‏ جیبرلیک و اکسین 20 و 60 پی‏پی‏ام یافت شد. بالاترین درصد نهایی جوانه‏زنی در تیمار20 مصرف جیبرلین مشاهده شد که 24 درصد بیش تر از شاهد بود. بیش‏ترین طول ریشه‏چه و ساقه‏چه به ‏ترتیب با 73/92 و 97/13 میلی‏متر به تیمار 40 پی‏پی‏ام جیبرلین تعلق داشت. در بخش گلخانه‏ای نیز اثر تیمارهای هورمونی بر صفات بررسی شده معنی‏دار بود. بیش‏ترین وزن تر و خشک گیاهچه با افزایش 38 و 18 درصدی نسبت به شاهد در تیمار 20 پی‏پی‏ام جیبرلین مشاهده شد. بیش‏ترین میزان قندهای محلول و احیایی به‏ترتیب با 90 و 54 میلی‏گرم بر گرم بذر در تیمار هورمونی 20 پی‏پی‏ام جیبرلین و کم‏ترین مقدار با 33 و 22/4 میلی‏گرم بر گرم بذر در تیمار شاهد به‏دست آمد. بیش‏ترین فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز نیز با 30/1 نانومول بر بذر در دقیقه در تیمار20 پی‏پی‏ام جیبرلین ثبت گردید. این تحقیق نشان داد که تیمار پرایمینگ 20 پی‏پی‏ام جیبرلین تیماری موثر در افزایش بنیه بذر ذرت هیبرید فجر بود.