بررسی تاثیر انبارداری و روش های مختلف پرایم نمودن بر صفات جوانه زنی نمونه های بذر گونهHalocnemum strobilaceum موجود در بانک ژن منابع طبیعی ایران

سرعت زوال بذر و تاثیر روش های مختلف پرایم بر بهبود جوانه زنی بذور اکسشن های مختلف بذر گیاه Halocnemum strobilaceum  موجود در بانک ژن منابع طبیعی ایران در این آزمایش بررسی شد. برای بررسی سرعت زوال بذور، آزمون متداول جوانه زنی بر روی 42 اکسشن متفاوت از نظر محل و زمان جمع آوری، انجام گردید. تاثیر روش های مختلف پرایم شامل تیمارهای اسید جیبرلیک در دو سطح 250 و 500 میلی گرم در لیتر، پلی اتیلن گلایکول در دو سطح 6/0 و2/1 مگاپاسکال، نیترات پتاسیم با غلظت 78/19 میلی مولار، سرمادهی مرطوب در دمای چهار درجه سلسیوس، به مدت یک ماه، کلرید سدیم با غلظت 100 میلی مولار بر روی سه اکسشن 1645، 33515 و 43882 (به ترتیب 17، 9 و 5 سال در سردخانه نگهداری شده بودند) آزمایش شد. نتایج نشان داد میانگین سرعت زوال بذور 53/3 درصد به ازاء هر سال نگهداری در دمای چهار درجه سلسیوس می باشد. همچنین واکنش بذور هر اکسشن به تیمارهای مختلف پرایم متفاوت است. به طوری که اکسشن 1645 بر اثر تیمار کلرید سدیم با غلظت 100 میلی مولار و سرمادهی، اکسشن 33515 با تیمار اسید جیبرلیک با غلظت 500 میلی گرم در لیتر و اکسشن 43882 در شاهد، درصد جوانه زنی بیش تری داشتند. در صفت طول ریشه چه و ساقه چه هیچ تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. از نتایج این آزمایش می توان استدلال نمود که تیمارهای پرایم فقط می تواند توانایی ذاتی بذر را به مرحله ظهور برساند. لذا برای جمع آوری و ذخیره بذور برای مدت طولانی سلامت و کیفیت اولیه بذر باید مورد توجه قرار گیرد.