سهم نسبی مولفه های پیش بینی کننده احساس تنهایی در زنان متاهل: مفهومی برای سیاست گذاران سلامت در حال و آینده

ازجمله مسایل مهمی که در سلامتی زنان مدنظر قرار می گیرد احساس تنهایی، علل و همبسته های آن است. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین سهم مولفه های پیش بینی کننده احساس تنهایی زنان شهر ارومیه انجام گرفت.

در این مطالعه توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی همبستگی، 220 زن متاهل ساکن ارومیه از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. علاوه بر پرسشنامه متغیرهای دموگرافیک از پرسشنامه احساس تنهایی UCLA برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 و آزمون های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار، فراوانی و درصد) و تحلیلی (ضرایب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چندگانه) در سطح معنی داری 05/0 P≤ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

یافته ها: 

نتایج نشان داد، کمترین سن ازدواج زنان 12 سال و بیشترین سن ازدواج 40 سال و جوان ترین زن متاهل 19 سال و مسن ترین 60 سال سن داشتند و کمترین سن همسر مشارکت کنندگان 24 و بیشترین سن، 67 سال بود. همچنین مدل رگرسیون خطی چندگانه گام به گام نشان داد به ترتیب متغیرهای عدم اشتغال همسر (399/21=ß)، اشتغال زن (862/5 =ß، مذهب (012 /3 =ß)، نوع سکونت (639/2 =ß)، و سن همسر (163 /0= ß) پیش بینی کننده احساس تنهایی بودند (P<0.05). سایر متغیرهای جمعیت شناختی توسط مدل رگرسیون حذف شدند.

نتیجه گیری: 

این مطالعه نشان می دهد که متغیرهای جمعیت شناختی نظیر عدم اشتغال همسر، شغل زنان، نوع سکونت، سن همسر و مذهب، بیشترین سهم را در پیش بینی احساس تنهایی زنان متاهل دارند. توصیه می شود که جهت تحکیم خانواده، به مشاوره های پیش از ازدواج و معیارهای درست همسرگزینی اهمیت داده شود. به هرحال، طراحی خدمات مشاوره ای در مراکز جامع سلامت برای این گروه ضروری به نظر می رسد تا مشاورین بتوانند مهارت غلبه بر احساس تنهایی را به زنان متاهل آموزش دهند و کیفیت روابط زناشویی را بهبود ببخشند.