ارزیابی پتانسیل هیدروکربن زایی و محیط رسوبگذاری دیرینه سازند لافان در میدان نفتی بینک

در این مطالعه، به بررسی پتانسیل هیدروکربن زایی و محیط رسوبگذاری سازند لافان در میدان نفتی بینک پرداخته شده است. براساس نتایج حاصله از راک ایول 6، نوع کروژن سازند لافان تلفیقی از نوع IIو III می باشد. براساس تقسیم بندی سنگ منشاء از لحاظ محتوی کل کربن آلی (TOC) سازند لافان در محدوده خوب تا بسیار خوب قرار می گیرد. پتانسیل هیدروکربن زایی سازند لافان با توجه به نمودار تغییرات S1+S2 در برابرTOC نشان می دهد که سازند لافان در میدان نفتی بینک دارای پتانسیل هیدروکربنی ضعیف تا عالی می باشد. با این حال ارزیابی کیفی پتروگرافی آلی نشان داد که اجزای اصلی مواد آلی در این سازند عمدتا شامل اینرتینایت (Inertinite)، بیتومینایت (Bituminite) و همچنین مقدار جزیی ماده آلی آمورف (Amorphous) می باشد. وجود لیپتینایت ها و اینرتینایت ها در کنار یکدیگر تصدیق کننده مخلوط کروژن نوع II و IV در سازند مورد مطالعه می باشد. همچنین حضور بیتومینایت در نمونه های مورد مطالعه بر نتایج حاصل از آنالیز راک ایول تاثیر زیادی گذاشته است. بدین ترتیب بهتر است برای ارزیابی صحیح ویژگی های ژیوشیمیایی سازند لافان، از نتایج پتروگرافی آلی در کنار نتایج حاصل از پیرولیز راک ایول استفاده شود. بر همین اساس، نتیجه گرفته می شود که ماده آلی موجود در سازند لافان عمدتا از اینرتینایت تشکیل شده و فاقد پتانسیل هیدروکربن زایی قابل توجه می باشد. با در نظر گرفتن شکل عمومی کروماتوگرام های به دست آمده از آنالیز PY-GC می توان گفت که محیط رسوبگذاری اولیه سازند لافان، محیط دریایی اکسیدان می باشد. نتایج حاصل از این مطالعه می تواند برای شناخت بهتر سیستم هیدروکربنی کرتاسه در منطقه مورد مطالعه مفید باشد.