ارزیابی رابطه بین ابعاد پیشگیری انتظامی از جرم با احساس امنیت اجتماعی شهروندان شهرهای ساحلی نوشهر و چالوس

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی رابطه بین ابعاد پیش گیری انتظامی از جرم با احساس امنیت اجتماعی شهروندان شهرهای ساحلی نوشهرو چالوس انجام گرفته است.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان مراجعه کننده به کلانتری های شهرهای ساحلی نوشهرو چالوس در سال 1400 بوده اند که 165 نفر از آنان با استفاده از جدول کرجسی مورگان و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. روایی پرسش نامه ها به وسیله اساتید محترم مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسش نامه پیش گیری انتظامی از جرم 74/0 و پرسش نامه احساس امنیت 86/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار اس پی اس اس و از آمار استنباطی شامل (ضریب هم بستگی پیرسون، رگرسیون و فریدمن) استفاده شده است.

 یافته ها:

یافته های پژوهش نشان می دهد که، پیش گیری انتظامی از جرم بر احساس امنیت در بین شهروندان شهر نوشهر و چالوس رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. هم چنین ابعاد پیشگیری انتظامی از جرم بر احساس امنیت اجتماعی رابطه مثبت و معناداری دارند. با توجه به آزمون فریدمن نیز به ترتیب بیش ترین میانگین اختصاص به شناخت مردوم از وظایف نیروی انتظامی، تعامل پلیس با سازمان های دولتی و در نهایت ضابطه مندی پلیس قرار داشته است.

نتایج پژوهش نشان می دهد که هر چه قدر پیش گیری انتظامی از جرم بیش تر باشد میزان احساس امنیت اجتماعی شهروندان بیش تر می شود و با افزایش پیش گیری انتظامی از جرم، شهروندان شهر نوشهرو چالوس احساس امنیت اجتماعی بیش تری می کنند.