تاثیر درجه نفوذ و دما بر روی مشخصات عملکردی قیر

در مقاله حاضر، تاثیر تغییرات درجه نفوذ و دما بر روی مشخصات عملکردی قیرها مورد بررسی تجربی قرار گرفت. در این راستا اطمینان حاصل شد که قیرها از یک ماده اولیه و یک فرایند اکسیداسیون ثابت و در زمان های مختلف از راکتور برداشت شده باشند تا نوع ماده اولیه تاثیری بر روی نتایج آزمون نداشته باشد. آزمایش ها بر روی قیر با درجه نفوذهای مختلف 35، 40، 50، 55 و 60 (دهم میلیمتر) انجام گرفتند. تاثیر تغییرات درجه نفوذ و دما بر روی پارامترهای مختلف کیفی قیر از جمله مشخصات قیر در دماهای بالا و متوسط، پس از پیرشدگی اولیه و پیرشدگی طولانی مدت با استفاده از آزمایش های بررسی رفتار ریولوژی به وسیله ریومتر برشی دینامیکی، پیرشدگی اولیه با آون لایه نازک متحرک و پیرشدگی ثانویه با محفظه تحت فشار مورد بررسی قرار گرفت و نمودارهای مقایسه ای مربوطه رسم گردید. نتایج نشان می دهند که مقاومت شیارافتادگی یا تغییر شکل ماندگار قیر در هر دو حالت قیر اولیه و قیر پسماند فرایند پیرشدگی لایه نازک، با افزایش دما در یک قیر با درجه نفوذ ثابت و همچنین افزایش درجه نفوذ در یک دمای ثابت، کاهش می یابد و تغییرات شاخص ترک خوردگی ناشی از خستگی در قیر پسماند حاصل از فرایند پیرشدگی لایه نازک و فرایند پیرشدگی تحت فشار با افزایش دما در یک قیر با درجه نفوذ ثابت و همچنین افزایش درجه نفوذ در یک دمای ثابت، کاهش می یابد.