طراحی بر اساس جابجایی مستقیم در قاب های بتن آرمه همراه جداساز لرزه ای

از دیر باز برای کاهش خسارت های ناشی از زلزله راه کار های متفاوتی بیان شده است، از جمله افزایش شکل پذیری و کاهش جرم سازه. روش های نوین بر اساس جدا کردن سازه از پی بوده تا نیروی برش پایه ی سازه کاهش یابد .به عبارت دیگر جداسازی لرزه ای یک روش نوین برای طراحی ساختمان ها در برابر زلزله است که مبنای آن کاهش نیروهای وارد به سازه دراثر زمین لرزه، به جای افزایش ظرفیت سازه برای تحمل بارهای جانبی می باشد. در این مقاله قرار دادن جداساز لاستیکی با هسته سربی در رفتار سازه های بتن آرمه تحت اثر زلزله های حوزه دور مورد بررسی قرار گرفته شده است. از این رو برای جداساز های لاستیکی با هسته سربی در دو نمونه سازه های بتنی3 و 5 طبقه، دو میرایی 10 و 15 درصد در نظر گرفته شده است. سازه های دارای جداساز و سازه های پایه ثابت در نرم افزارOpensees مدل گردیده و تحت اثر زلزله های دور، تحلیل تاریخچه زمانی روی آن ها انجام گرفته شده است. در نهایت نتایج تحلیل های تاریخچه زمانی برای طراحی به روش نیرویی و جابجایی مستقیم، قرار داده شده که شامل، ماکزیمم دریفت طبقات، ماکزیمم برش پایه و پریود سازه ها می باشد. نتایج بدست آمده از تحلیل های تاریخچه زمانی، نشان داده با افزایش زمان تناوب، برش پایه ها و ماکزیمم دریفت در ساختمان های های دارای جداساز طراحی شده به روش جابجایی مستقیم بیشتر از ساختمان های طراحی شده به روش نیرویی هستند. ساختمان های های دارای جداساز طراحی شده به روش جابحایی مستقیم دارای مقاطع با ظرفیت کمتری نسبت به ساختمان های طراحی شده به روش نیرویی هستند.