تعیین منحنی شکنندگی لرزه ای سازه پوشش ایمنی راکتورهای هسته ای تحت فشار با در نظرگیری مودهای مختلف خرابی

سازه ی پوشش ایمنی راکتورهای هسته ای، مهمترین مانع برای انتشار مواد رادیواکتیو به محیط و محافظت از راکتور در برابر خطرات خارجی نظیر زلزله و سیل می باشد. با توجه به حادثه ی هسته ای فوکوشیما بحث ایمنی این سازه در زلزله مورد توجه زیادی قرار گرفته است. کشور ایران نیز در ناحیه با خطر لرزه ای زیاد و خیلی زیاد واقع شده است و از این نظر دارای اهمیت است. در این مطالعه منحنی شکنندگی لرزه ای پوشش ایمنی راکتورهای هسته ای تحت فشار که در بوشهر از این نوع استفاده شده است، با درنظرگیری حالت های مختلف خرابی تعیین شده است. برای این منظور از مدل کامپیوتری شبیه سازی شده در نرم افزار آباکوس و از تحلیل دینامیکی فزاینده (IDA) استفاده شده است. مدل کامپیوتری المان محدود با استفاده از مدل جرم متمرکز صحت سنجی گردیده است. حالات مختلف خرابی بر حسب تنش های گسیختگی در بتن، میلگرد، تاندون ها و صفحه فولادی پوششی متصل به بدنه ی پوشش ایمنی تعریف گردیده اند. نقاط بحرانی پوشش ایمنی بر حسب این حالات خرابی شناسایی شده اند. مصالح بتنی در شتابی کوچکتر نسبت به سایر مصالح، دچار گسیختگی می شوند در حداکثر شتاب های کمتر از 0.2g بتن در حالت الاستیک باقی می ماند و در آن هیچ ترکی ایجاد نمی شود. ولی در حداکثر شتاب های 2.2g تا 2.75g بتن دچار ترک های بیش از 2 میلیمتر می شوند که امکان انتشار مواد رادیواکتیو به محیط را فراهم می سازد. پارامترهای شکنندگی لرزه ای میانه شتاب گسیختگی و انحراف معیار لگاریتمی شتاب گسیختگی به ترتیب برابر 251/2 و 155/0 تعیین گردیدند.