ارتباط ساختاری سازمان شخصیت مرزی و روابط موضوعی: نقش واسطه ای مقاومت پذیری در دختران و پسران جوان

پژوهش حاضر با هدف تبیین سازمان شخصیت مرزی براساس روابط موضوعی اولیه، و مقاومت پذیری انجام شد.

این پژوهش از نوع توصیفی بود که به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه های تهران در سال تحصیلی 1400-1401 بود، که 412 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه های روابط موضوعی بل و همکاران (1985)، سازمان شخصیت مرزی کرنبرگ (2002) و مقیاس مقاومت پذیری عاشور پور و همکاران (2010) را تکمیل کردند. مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از داده های بدست آمده از پرسش نامه ها انجام شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که روابط موضوعی به طور مستقیم 29/0 درصد و به واسطه مقاومت پذیری 19/0 درصد از ساختار شخصیت مرزی را تبیین می کند. در مجموع، برآورد مدل ساختاری که در آن روابط موضوعی متغیر پیش بین و مقاومت پذیری به عنوان متغیر میانجی وارد مدل شدند، نشان داد که این مدل 19/0 درصد از ساختار شخصیت مرزی را تبیین می کند (01/0>P).

نتیجه گیری:

 بنابراین می توان چنین نتیجه گیری نمود که سازمان شخصیت مرزی تنها به صورت غیرمستقیم و از طریق مقاومت پذیری، توسط روابط موضوعی به صورت منفی تبیین می گردد.