بررسی پیش بینی سلامت روان بر اساس رضایت زناشویی و خودکارآمدی در بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی

سرطان بیماری است که با تغییر شکل غیر طبیعی سلول ها و از دست رفتن تمایز سلولی مشخص می شود. بیماران سرطانی با دامنه وسیعی از احساسات منفی شامل اضطراب، عصبانیت و افسردگی مواجه هستند و سلامت روان آنها تحت تاثیر قرار می گیرد. به همین منظور پژوهش حاضر به بررسی نقش پیش بینی سلامت روان بر اساس رضایت زناشویی و خودکارآمدی در بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی می پردازد.

بدین منظور 135 نفر از بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی در شهر شیراز که جهت انجام شیمی درمانی به مراکز شیمی درمانی شیراز در سال 1392 مراجعه کرده اند، انتخاب شدند. در این مطالعه پرسشنامه های سلامت عمومی گلدبرگ (1972)، رضایت زناشویی فورز و السون (1989) و خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) استفاده شد. با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج حاصل از این تحلیل ها نشان داد که رضایت زناشویی و خودکارآمدی پیش بینی کننده ی سلامت روان در بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی است.

در یک جمع بندی کلی و با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان اینگونه بیان کرد که رضایت مندی زناشویی و خودکارآمدی سطح سلامت روان را در بیماران مبلا به سرطان تحت شیمی درمانی پیش بینی می کند لذا توجه بیماران و مراقبان از این بیماران به مقوله های رضایت مندی زناشویی و خودکارآمدی اهمیت دارد.