اثربخشی دلبستگی درمانی به مادران بر نشانه های نافرمانی مقابله ای در کودکان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی دلبستگی درمانی به مادران بر نشانه های نافرمانی مقابله ای در کودکان 8 تا 11 سال شهر شیراز بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. نمونه پژوهش 40 نفر از مادران دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی در سال تحصیل 99-1398 شهر شیراز بود که به طور تصادفی در  آزمایش (تعداد 20 نفر) و کنترل (تعداد 20 نفر)  گماشته شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های دموگرافیک و سیاهه رفتاری کودک آخنباخ نسخ والدین استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. نتایج نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون در سه متغیر مشکلات برونی سازی شده، مشکلات رفتاری درونی سازی شده و مشکلات کلی  تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>P). همچنین بین پیش آزمون-پیگیری نیز در هر سه متغیر تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>P) و نیز بین پس آزمون و پیگیری در دو متغیر مشکلات برونی سازی شده و مشکلات رفتاری درونی سازی شده تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>P). براین اساس می توان گفت که آموزش دلبستگی درمانی به مادران در کاهش نشانه های نافرمانی مقابله ای در کودکان 8 تا 11 سال موثر بوده و می توان از این نوع مداخله در مراکز درمانی کودکان با مشکلات رفتاری استفاده نمود.