تاثیر تمرینات تناوبی شدید بر تغییرات بیان ژن mir146a در هیپوکامپ و شاخص های گلیسمی در رت های دیابتی سالمند

MicroRNAها به عنوان نشانگرهای زیستی بالقوه مفیدی برای بیماری های مختلف ازجمله دیابت، بیماری های قلبی، بیماری های عصبی و بیماری های مرتبط با سن گزارش شده اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان mir146a، قندخون، انسولین و مقاومت به انسولین در هیپوکامپ رت های نر دیابتی سالمند است.

در این مطالعه 40 سر موش صحرایی نر 18 تا 21 ماهه نژاد ویستار با میانگین وزن 20±280 گرم انتخاب ‏شدند. موش ها پس از دیابتی شدن از طریق محلول استرپتوزوتوسین، به روش تصادفی به چهار گروه تمرین (HIIT) سالم، کنترل سالم، تمرین (HIIT) دیابتی و کنترل دیابتی (هر گروه 10 سر) تقسیم ‏شدند. گروه های تمرینی 5 روز در هفته مطابق با برنامه های تمرینی HIIT به ‏ مدت 8 هفته به تمرین ورزشی پرداختند. داده ها با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism نسخه 8 در سطح معناداری 05/0<p تجزیه وتحلیل شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد 8 هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد باعث افزایش بیان mir146a درگروه تمرین دیابتی و تمرین سالم نسبت به گروه کنترل دیابتی شد (001/0<p). میزان قندخون، انسولین و مقاومت به انسولین در گروه های تمرین دیابتی، تمرین سالم و کنترل سالم کاهش معنی داری نسبت به کنترل دیابتی داشت (001/0<p).

نتیجه گیری:

 به نظر می رسد 8 هفته تمرین HIIT با افزایش بیان mir146a احتمالا بتواند سبب کاهش تخریب نورونی در ناحیه هیپوکامپ شود و همین طور به عنوان سازوکار غیردرمانی مناسبی برای افراد دیابتی به منظور پیشگیری یا کاهش آسیب در این ناحیه مغزی شود که با اعمال شناختی در ارتباط است.