بررسی نقش پلیس مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ در کاهش آسیب های اجتماعی و کنترل جرائم (مطالعه موردی: تهران بزرگ، سال 1399 و 1400)

محدوده دروازه غار تهران با قدمتی بیش از 200 سال در حال حاضر کانون تجمع خرده فروشان و معتادین متجاهر می باشد و بیش از یک سوم از جمعیت معتادین متجاهر تهران بزرگ را به خود اختصاص داده است. پلیس مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ به تبع وظیفه ذاتی خود همواره برخورد با سوداگران مرگ و معتادین متجاهر این منطقه در اولویت کار خود قرار داده است. 

روش انجام تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و ازنظر هدف کاربردی بوده که با استفاده از تکنیک پرسشنامه به گردآوری اطلاعات پرداخته است و از روش توصیفی از نوع همبستگی به تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss می پردازد. جامعه آماری موردمطالعه شامل 300 هزار نفر ساکنین آبت و شناور منطقه دروازه غار هست؛ که با استفاده از جدول مورگان و فرمول کوکران با ضریب بیش از 90 درصد 270 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین گردیده است. ضمنا روش نمونه گیری تحقیق نیز به صورت تصادفی طبقه ای هست. 

یافته ها:

  نتایج تحقیق نشان دهنده و موید این امر هستند که روند فعلی طرح ها علی رغم استفاده از تمام عده وعده پلیس در کاهش جرایم و آسیب های اجتماعی موفق نبوده و لازمه بقا و دوام امنیت در منطقه لزوم همکاری همه جانبه و جامع 17 سازمان دخیل در امر مبارزه با مواد مخدر می باشد که متاسفانه غالب انحا عملکردی منفعل دارند.

نتیجه گیری:

تغییر رویه فعلی برخورد با خرده فروشان و قاچاقچیان مواد مخدر و معتادین متجاهر منطقه دروازه غار جهت افزایش امنیت و کاهش جرایم امری اجتناب ناپذیر است.