بررسی ارتباط نمرات آزمون حرکتی عملکردی با وقوع آسیب در دختران تیرانداز نخبه

هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط نمرات آزمون حرکتی عملکردی با وقوع آسیب در دختران تیرانداز نخبه بود.

روش ها:

 جامعه آماری این تحقیق نیمه تجربی، کلیه ورزشکاران نخبه و شاغل در سوپر لیگ تیراندازی در سال 1398 بودند. نمونه آماری تعداد 40 نفر (20 نفر باسابقه آسیب دیدگی و 20 نفر بدون آسیب دیدگی) که پس از فراخوان عمومی با استفاده از نرم افزار جی پاور و به صورت هدفمند انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای تحقیق پس از اخذ فرم رضایت نامه و اندازه گیری مشخصات دموگرافیک آزمودنی، از صفحه شطرنجی و پرسش نامه آزمون نیویورک استفاده شد. کلیه آزمودنی ها بعد از ارزیابی میزان ناهنجاری های قامتی به انجام آزمون های حرکتی عملکردی هفت گانه (FMS) پرداختند. داده های به دست آمده پس از بررسی نرمال بودن توسط آزمون شاپیرو ویلک، توسط آزمون تی مستقل و آزمون ضریب همبستگی پیرسون توسط نرم افزار spss نسخه 19 در سطح 0/05 ≤a تجزیه وتحلیل شدند.

یافته ها: 

یافته ها نشان داد که بین نمره کل آزمون حرکتی عملکردی و وقوع آسیب اسکولیوز (0/001=P)، شانه نابرابر (0/044=P) و لگن نابرابر (0/001=P) در ورزشکاران باسابقه آسیب دیدگی ارتباط منفی و معنی دار وجود دارد و در گروه ورزشکاران بدون سابقه آسیب دیدگی ارتباط معنی داری وجود ندارد (0/05≤P). هم چنین، بین نمره کل آزمون حرکتی عملکردی با وقوع آسیب کج گردنی (0/661=P، 0/001=P) افراد با و بدون سابقه آسیب دیدگی ارتباط معنی داری مشاهده نشد.

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج به نظر می رسد نمرات آزمون های حرکتی - عملکردی مدل پیشگیری مناسبی از آسیب ها و اختلالات قامتی نظیر اسکولیوز، شانه نابرابر و لگن نابرابر را، در اختیار مربیان، و درمانگران قرار می دهد؛ لذا، توصیه می شود که مربیان و ورزشکاران این رشته ورزشی در زمینه بهبود و پیشگیری از آسیب های مذکور، همگام با آزمایش های تشخیصی کلینیکی پزشکی، از آزمون های عملکردی (FMS) نیز استفاده نمایند.