تاثیر افزایش سرعت دویدن بر کینماتیک سه بعدی مفاصل اندام تحتانی در فاز استانس

هدف :

از آن جا که تغییر در سرعت دویدن می تواند اثر قابل توجهی بر ویژگی های بیومکانیکی دویدن داشته باشد، هدف از انجام تحقیق حاضر، تاثیر افزایش سرعت دویدن بر کینماتیک سه بعدی مفاصل اندام تحتانی در فاز استانس بود.

روش ها:

 این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. 28 آزمودنی به صورت داوطلبانه بر روی تردمیل مجهز دویدند و داده های کینماتیک از طریق یک سیستم سه بعدی در فاز استانس دویدن در سه سرعت (5/2، 5/3، 5/4) با ثبت 12 دوربین جمع آوری شد. از آزمون اندازه گیری مکرر جهت اندازه گیری زوایای مفاصل اندام تحتانی غالب در فاز استانس دویدن در سه صفحه انجام شد. محاسبات آماری نیز در نرم افزار اس پی اس اس و سطح معنی داری برای تمامی تحلیل های آماری (05/0<P) در نظر گرفته شد.

یافته ها :

یافته ها نشان داد در حداکثر تغییرات زوایای مفصل ران در صفحه فرونتال و ساجیتال در هر سه سرعت اختلاف معنی داری وجود داشت. در حداقل تغییرات مفصل ران در صفحه فرونتال و ساجیتال در هر سه سرعت و در مفصل مچ پا در صفحه فرونتال و ساجیتال نیز در هر سه سرعت، اختلاف معنی داری وجود داشت. با توجه به اینکه تغییرات سرعت دویدن بر روی برخی پارامترهای کینماتیکی سه بعدی مفاصل اندام تحتانی در فاز استانس تاثیرگذار بود.

نتیجه گیری:

 این نتایج نشان داد هر گونه تغییر در زوایای مفاصل اندام تحتانی می تواند به بهینه سازی عملکرد فرد کمک کند و یا موجب به وجود آمدن ریسک فاکتورهای آسیب در انجام فعالیت های روزمره مانند راه رفتن، دویدن و سایر فعالیت ها شود.