مطالعه تطبیقی مسئولیت مدنی ناشی از حوادث ورزشی (مبتنی بر تقصیر) در حقوق ایران و کامن لا

خشونت و آسیب از پیامدهای ناخواسته گسترش روزافزون ورزش است. بخش مهمی از زیان ها و آسیب ها مربوط به عملیات ورزشی (بازیها و رقابتهای ورزشی) است. این تحقیق به دنبال آن است تا مسیولیت ورزشکاران را در حوادث ورزشی بررسی کرده و شرایطی که یک فرد مسیول شناخته می شود، را مشخص نماید. همچنین نقش تقصیر در حوادث ورزشی در حقوق ایران و کامن لا مورد بررسی قرار می گیرد. درکامن لا وقتی شخص کار را با بی دقتی انجام بدهد و نتیجه آن ضرر به دیگری باشدبراساس قانون شخص قصور کننده مسیول هر صدمه ای است که وارد نموده است. مشخص نمودن مبنای مسیولیت و ورزشکار مسیول آسیب در حوادث ورزشی مبحث مهمی در مسیولیت مدنی است. در واقع مسیولیت مدنی بدنبال آن است تا حق را به زیان دیده برگرداند و هیچ ضرری بدون جبران نماند. برای شناسایی مسیول حوادث ورزشی باید به دو ویژگی مهم فعالیت های ورزشی یعنی دکترین خطرات ذاتی و دکترین پذیرش خطر رجوع نمود. اصل خطر ذاتی و پذیرش خطر در حقوق ما نیز پذیرفته است و قابلیت استناد را معیار مسیولیت در نظر گرفته، البته این معیار اصل تقصیر را نفی نمی کند و تقصیر در دل این مفهوم استناد قرار دارد.