تاثیر کودهای ریز مغذی بر برخی از عملکردهای فیزیولوژیک لاروهای بالغ کفشدوزک Hippodamia variegata (Goeze) در تغذیه از Myzus persicae (Sulzer)

یکی از آفات مهم فلفل دلمه ای، شته سبز هلو، Myzus persicae (Sulzer)، است. یکی از شکارگرهای مهم شته سبز هلو در مراحل لاروی و حشره کامل، کفشدوزک Hippodamia variegata (Goeze) است. در مطالعه حاضر، تاثیر محلول پاشی ریز مغذی های آلفا آهن، بیومین های روی، مس و منگنز بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، میزان اجسام ذخیره ای (پروتیین، گلیکوژن و تری گلیسرید) و عوامل غیرآنزیمی آنتی اکسیدان لاروهای سن سوم و چهارم H. variegata تغذیه شده با M. persicae روی فلفل دلمه بررسی شد. نتایج نشان داد بیشترین میزان پروتیین، گلیکوژن و تری گلیسرید به ترتیب در لاروهای سن سوم و چهارم شکارگر روی تیمارهای ریزمغذی نسبت به شاهد به دست آمد. همچنین فعالیت آنزیم های آنتی-اکسیدان (کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و گلوگز- 6 فسفات دهیدروژناز) و مقادیر ترکیبات غیر آنزیمی (مالون دی‏آلدهید و تیول) لاروهای سنین سوم و چهارم شکارگر به طور معنی داری در تغذیه از شته های پرورش یافته روی تیمارهای ریز مغذی در مقایسه با شاهد کاهش یافت. افزایش فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز در تیمار شاهد می تواند نشان-دهنده بروز استرس اکسیداتیو در بدن شکارگر به دلیل تجمع پراکسید هیدروژن در بدن شته تحت تاثیر متابولیت های ثانویه باشد که منجر به افزایش فعالیت کاتالاز و پراکسیداز شده است. بنابراین، استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک همراه با کود های ریز مغذی مختلف سبب افزایش میزان اجسام ذخیره ای و کاهش شرایط اکسیداتیو شد که می تواند بر فرآیندهای حیاتی شکارگر در قالب برنامه های مدیریت تلفیقی M. persicae موثر باشد.