اثر برهمکنش بین گیاه باقلا و باکتری N179 Paenibacillus polymyxa بر شته سیاه باقلا

ایجاد مقاومت در گیاه علیه آفات از روش های جاگزین سموم شیمیایی است که می تواند جمعیت آفت را زیر سطح زیان اقتصادی نگه دارد. باکتری های همزیست خاک زی می توانند عوامل مفیدی در راستای افزایش مقاومت گیاهان در برابر حشرات گیاه خوار باشند. بر این اساس در این پژوهش تاثیر تیمار گیاه باقلا با باکتری Peanibacillus polymyxa N179 روی فراسنجه های جدول زندگی شته سیاه باقلا، Aphis fabae Scopoli (Hemiptera: Aphididae) مورد بررسی قرار گرفت. دو تیمار مورد بررسی در این پژوهش، شامل گیاه باقلا تیمار شده با باکتری و گیاه باقلا بدون تیمار باکتری به عنوان شاهد بود. گیاهان باقلای کاشته شده و جمعیت شته سیاه باقلا در شرایط دمایی 4±25 درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5±50% و دوره ی نوری 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی پرورش داده شدند. سپس سوسپانسیون باکتری Peanibacillus polymyxa ذکر شده به مقدار پنج میلی لیتر به وسیله سرنگ استریل، در خاک گلدان ها تزریق شد. بین تیمار باکتری و شاهد از نظر نرخ ذاتی افزایش جمعیت تفاوت معنی دار مشاهد شد (5/0≥P). به طوری که بیش ترین میزان این آماره روی تیمار شاهد (01/0± 42/0 در روز) و کم ترین آن روی تیمار باکتری P. polymyxa (001/0±23/0 در روز) مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده می توان اظهار داشت که گیاهان باقلای تیمار شده با باکتری می تواند جهت کاهش جمعیت شته سیاه باقلا موثر باشد.