اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر سازگاری اجتماعی و مسئولیت پذیری دانش آموزان دختر زورگو کرج

برای کنترل پدیده زورگوریی، انجام برنامه های مداخله ای ضروری به نظر می رسد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر سازگاری اجتماعی و مسیولیت پذیری دانش آموزان دختر زورگو کرج بود.

مواد و روش ها:

 این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری تحقیق، تمامی دانش آموزان زورگو دختر پایه 10 از ناحیه دو شهر کرج در سال تحصیلی 99-1398 بود که از بین آنان به صورت تصادفی 30 دانش آموز که نمره بالایی در پرسش نامه زورگویی و نمره پایینی در پرسش نامه مسیولیت پذیری کالیفرنیا و سازگاری اجتماعی Sinha و Singh گرفته بودند، در دو گروه 15نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برنامه آموزشی مهارت های ارتباطی در 10 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های توصیفی و تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS 23 انجام شد.

یافته ها: 

سن نمونه های مورد مطالعه در گروه آزمایش و کنترل بین 16 تا 18 سال بود. میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش در متغیر سازگاری اجتماعی 2/18±16/20 و مسیولیت پذیری 3/81±25/13 بود که نسبت به نمرات پیش آزمون (به ترتیب 2/07±11/87 و 2/99±13/60) افزایش داشت در دو گروه تفاوت آماری معنادار وجود داشت (0/05>p). آموزش مهارت های ارتباطی در گروه آزمایش توانست 75 درصد واریانس متغیر وابسته را تبیین کند (0/001> p ؛ 66/980=F؛ 0/713=Eta).

نتیجه گیری:

 آموزش مهارتهای ارتباطی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مناسب برای کمک به فرآیند سازگاری و مسیولیت پذیری در دانش آموزان استفاده شود.