تغییرات آب گریزی خاک با استفاده از زئولیت، کمپوست و ترکیب زئولیت و کمپوست

آب گریزی خاک ها ویژگی موثر بر رشد گیاهان، هیدرولوژی سطحی، زیرسطحی و فرسایش خاک می باشد. کاربرد افزودنی های خاک می تواند تاثیرات متفاوتی روی پدیده آب گریزی داشته باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر زیولیت، کمپوست و ترکیب این دو افزونی بر تغییرات آب گریزی خاک در دوره های زمانی مختلف انجام شد. برای بررسی تغییرات آب گریزی خاک از دو نوع افزودنی آلی (کمپوست) و معدنی (زیولیت) و ترکیب کمپوست و زیولیت در شرایط آزمایشگاهی استفاده شد. مقادیر استفاده شده برای کمپوست و زیولیت به ترتیب  7/1 و 5/8 گرم بود و آزمایش ها در قبل و بعد از کاربرد شبیه ساز باران انجام شد. هم چنین بررسی پدیده آب گریزی با استفاده از دوره های زمانی 24 ساعت، دو، چهار، هشت، 16 و 32 هفته انجام شد. نتایج نشان داد که زیولیت به عنوان یک افزودنی آلی بیش ترین تاثیر را بر تغییرات آب گریزی با مقادیر 93/7-، 18/9، 71/72، 57/24، 3/10- و 78/28 درصد (قبل از شبیه سازی باران) و 22/7-، 56/8، 60/9، 54/5، 54/09- و 78/1 درصد (بعد از شبیه سازی باران) داشت. هم چنین اثر جداگانه تیمار حفاظتی، زمان و کاربرد شبیه ساز باران بر تغییرات آب گریزی با استفاده از آزمون مدل خطی عمومی در سطح 99 درصد معنی داری بود. نتایج هم چنین نشان داد که میزان آب گریزی در بعد از کاربرد شبیه ساز نسبت به قبل کاربرد کاهش یافت.