اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر مدل مراحل تغییر بر طرحواره های ناسازگار اولیه زنان مبتلا به چاقی

چاقی معضلی رو به رشد در جوامع بشری است که با تبعات منفی فردی و اجتماعی بسیاری همراه می باشد و لازم است مداخلات موثر در کاهش این عوارض، شناسایی شوند. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر مدل مراحل تغییر بر طرحواره های ناسازگار اولیه زنان مبتلا به چاقی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی زنان مبتلا به چاقی مراجعه کننده به کلینیک های شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند. تعداد 30 نفر بر اساس معیارهای ورود به مطالعه و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به روش تصادفی در دو گروه 15 نفره (گروه آزمایش و گروه کنترل) جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه طرحواره های ناسازگارانه اولیه Young (2005) بود که برای پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. پروتکل گروه درمانی مبتنی بر مدل مراحل تغییر در 28 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش انجام شد. برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. تجزیه و تحلیل داده ها توسط تحلیل واریانس مکرر انجام شد. یافته ها نشان داد که گروه درمانی مبتنی بر مدل مراحل تغییر بر کاهش طرحواره های ناسازگار اولیه زنان مبتلا به چاقی در مرحله پس آزمون و پیگیری اثر معنی دار دارد (005/0>p). به نظر می رسد مدل مراحل تغییر بر اصلاح طرحواره های ناسازگار اولیه زنان مبتلا به چاقی تاثیر دارد. یافته های این پژوهش می تواند تلویحات کاربردی در زمینه درمان طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان مبتلا به چاقی از طریق درمان مبتنی بر مدل مراحل تغییر ارایه دهد.