اثربخشی درمان تنظیم هیجان مبتنی بر تئوری گراس بر کیفیت خواب و شاخص ‏های آن در نوجوانان دختر وابسته به فضای مجازی

کیفیت خواب سازه بالینی مهمی است که اجزای دقیق تشکیل دهنده و اهمیت نسبی آن در افراد مختلف متفاوت است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان تنظیم هیجان مبتنی بر تیوری گراس بر کیفیت خواب و شاخص ‏های آن در نوجوانان دختر وابسته به فضای مجازی انجام شد.

پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دختر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم مدارس دولتی شهر کرمانشاه در سال 1400 بود که از بین آن‏ها با نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 30 نفر انتخاب و به طور مساوی در در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. داده ‏ها با استفاده از چک لیست اطلاعات جمعیت‏ شناختی و پرسشنامه کیفیت خواب (Buysse و همکاران، 1989) جمع آوری شد. آزمودنی ‏های گروه آزمایش 8 جلسه (هفته ‏ای 1 جلسه به مدت 60 دقیقه) تحت آموزش برنامه تنظیم هیجان قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها توسط روش ‏های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد.

روند خطی تغییرات نمره کل کیفیت خواب در آزمودنی‏ های گروه آزمایش در مراحل پیش‏ آزمون و پس‏ آزمون معنی دار بود و کیفیت خواب بهبود یافت (007/0=p). همچنین، درمان تنظیم هیجان تاثیر معنی داری بر بهبود شاخص‏ های خواب در نوجوانان دختر وابسته به فضای مجازی داشته است (05/0p<).

برنامه درمانی تنظیم هیجان سبب ارتقای کیفیت خواب در نوجوانان دختر وابسته به فضای مجازی شد. استفاده از این برنامه درمانی توسط متخصصان در ارتقای سلامت روانی-رفتاری نوجوانان دختر وابسته فضای مجازی توصیه می‏شود.