شناسایی و اولویت بندی راه حل های هوشمند در صنعت طیور براساس معیارهای پایداری

یکی از بخش های غذایی که تولید هر چه بیشتر در آن می تواند ضمن از بین بردن وابستگی به خارج صادرات ارز آوری نیز داشته باشد، بخش تولید و عرضه دام و طیور است. مرغداری صنعت مهمی برای تامین پایدار غذا در کشورها می باشد. در این پژوهش کاربردها و راه حل های هوشمند در صنعت طیور شناسایی شده و با استفاده از شاخص های توسعه پایدار و با بهره گیری از روش ارزیابی همزمان معیارها و گزینه ها (SECA) به اولویت بندی این کاربردها پرداخته شده است. بر اساس تحلیل های صورت گرفته 18 حوزه اصلی از راه حل های هوشمند در صنعت مرغداری شناسایی گردیده است. اوزان شاخص های توسعه پایدار بر اساس روش SECA، اقتصادی (351/0)، اجتماعی (3383/0) و زیست محیطی (3065/0) نشان می دهد که برای پیاده سازی پروژه های مبتنی بر راه حل های هوشمند در صنعت مرغداری بایستی بیشتر به پایداری اقتصادی اهمیت داد. این در حالیست که یکی از چالش های اصلی که بخش کشاورزی بخصوص صنعت مرغداری با آن روبرو است استفاده از روش های تولید کشاورزی سنتی است که باعث شده بیش از ظرفیت زمین استفاده کند. علاوه بر آن جهانی شدن، تغییرات آب و هوایی، حرکت از اقتصاد مبتنی بر سوخت فسیلی به سوی اقتصاد مبتنی بر محیط زیست و رقابت بر سر زمین، آب شیرین و نیروی کار منجر به پیچیدگیهای بیشتر و ایجاد چالش تغذیه در جهان و بهرهبرداری اضافی شده است. با توجه به پتانسیل بالقوه راه حل های هوشمند در تحقق اهداف توسعه پایدار، پیشنهاد می شود که بیشتر بر روی جنبه زیست محیطی پروژه ها تمرکز شود.