اثربخشی درمان هیجان مدار بر درد ذهنی، اجتناب تجربی و بخشش زنان مبتلا به افسردگی دارای تجربه شکست عاطفی

افسردگی و نشانگان ضربه عشق، با دگرگونی های خلق و هیجان مشخص می شوند و عملکرد افراد را مختل می کنند.

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر درد ذهنی، اجتناب تجربی و بخشش زنان مبتلا به افسردگی دارای تجربه شکست عاطفی بود.

طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی زنان 18 الی 35 سال دارای تجربه شکست عاطفی شهر اصفهان در سال 1400 بود که 30 آزمودنی به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. اعضای گروه آزمایش، درمان هیجان مدار را طی 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند. برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه بالینی ساختاریافته اختلالات محور یک، پرسشنامه نشانگان ضربه عشق (1999)، پرسشنامه افسردگی بک (1996)، مقیاس بخشش هارتلند (2005)، پرسشنامه درد ذهنی اورباخ و میکلینسر (2003) و مقیاس پذیرش و عمل (2004) استفاده شد. داده های توصیفی و استنباطی با نرم افزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها:

 نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات متغیرهای درد ذهنی، اجتناب تجربی و بخشش در گروه آزمایش و گواه تفاوت معنا داری وجود دارد (0/001>P) و به ترتیب 73/1، 39/7 و 80/1 درصد از تفاوت گروه ها در مرحله پس آزمون و 76/2، 41/8 و 77/1 درصد از تفاوت گروه ها در مرحله پیگیری ناشی از اثر مداخله بوده است.

نتیجه گیری: 

درمان هیجان مدار بر درد ذهنی، اجتناب تجربی و بخشش زنان دارای افسردگی همبود با شکست عاطفی موثر بود و از این روش می توان برای تقویت سلامت عاطفی این افراد سود جست.