معماری الگوی بهینه سازی چرخه عمر نخبگان در کشور: روش شناسی سیستم های نرم و نگاشت شناختی

با تبلور اقتصاد دانش محور و افزایش روزافزون اثربخشی نخبگان در فرآیند توسعه کشور، مفهوم بهینه سازی چرخه عمر نخبگان در ادبیات جوامع پدیدار گردیده است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف ارایه الگویی از عوامل موثر بر بهینه سازی چرخه عمر نخبگان علمی بر مبنای مطالعه ای کاربردی و از نوع توسعه ای انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل نخبگان علمی کشور و همچنین مدیران ارشد بنیاد ملی نخبگان می باشند. نمونه آماری به روش هدفمند قضاوتی به تعداد 25 نفر انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها شامل مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه نیمه ساختار یافته با خبرگان بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها با رویکرد کیفی و مبتنی بر الگوریتم ترکیبی روش شناسی سیستم های نرم و نگاشت شناختی انجام شده است. یافته های این پژوهش منتج به ارایه الگویی از عوامل موثر بر بهینه سازی چرخه عمر نخبگان کشور در بنیاد ملی نخبگان شده است. این عوامل در سه حوزه کلی رفتاری، ساختاری و محیطی دسته بندی و تغییرات مورد نیاز برای بهینه سازی چرخه عمر نخبگان پیشنهاد گردیده است.