پهنه بندی کیفیت آب های زیرزمینی دشت بیجار - دیواندره در استان کردستان از نظر رسوب گذاری و خورندگی

به دلیل افزایش جمعیت، افزایش سطح رفاه، توسعه صنایع و کشاورزی در کنار تغییرات اقلیمی همواره منابع آب زیرزمینی از جهت کمی و کیفی در حال تغییر است. بنابراین، بررسی تغییرات کمی و کیفی آب زیرزمینی جهت مدیریت آن امری ضروری به نظر می رسد. بدین منظور در پژوهش پیش رو به بررسی تغییرات کیفی آب زیرزمینی دشت ببیجار- دیواندره، جهت رسوبگذاری و خورندگی، با استفاده از اطلاعات دریافتی در سال های 1388 تا 1397 و در هرسال برای دو ماه خرداد  و مهر ماه  به ترتیب به عنوان ماه های پر آب  و کم آب، با به کار گیری سامانه اطلاعات جغرافیایی پرداخته شد. هم چنین با ارزیابی شاخص های متعدد جهت تعیین خورندگی و رسوب گذاری، شاخص های معتبری نظیر لانژلیه ، رایزنز و پوکوریوس برای کاربری صنعتی و تحلیل رسوب گذاری و خورندگی در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از شاخص های ذکر شده در مجموع،  بیانگر این امر بود که آب زیرزمینی نواحی غربی دشت مستعد خورندگی و نواحی شرقی مستعد رسوب گذاری می باشند و شاخص رایزنر کیفیت آب بخشی از مرکز دشت را خنثی نشان داد.