تاثیر جایگزینی سلنیوم معدنی با سلنیوم آلی از منشا جلبک اسپیرولینا بر عملکرد و کیفیت گوشت سینه ‏جوجه های گوشتی

به منظور بررسی تاثیر جایگزینی سلنیوم معدنی با سلنیوم آلی از منشا جلبک اسپیرولینا بر عملکرد و کیفیت گوشت سینه جوجه های گوشتی، از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، هشت تکرار و پنج قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. منابع سلنیوم مورد استفاده شامل سلنیت سدیم و سلنیوم آلی از منشا جلبک اسپیرولینا بودند که در دو سطح 50 و 100 درصد جایگزین شدند. سلنیوم آلی با کشت جلبک اسپیرولینا و غنی سازی با سلنیوم تولید شد. میزان سلنیوم موجود در تیمارهای مختلف با روش طیف سنجی جرمی انتشار پلاسما از طریق تزویج القایی اندازه گیری شد. در این آزمایش، فراسنجه های مصرف خوراک و افزایش وزن بدن به صورت هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. در سن 42 روزگی، از هر تکرار یک قطعه پرنده کشتار و وزن لاشه آماده طبخ اندازه گیری شد. برای اندازه گیری pH و مقدار سلنیوم ذخیره شده، از گوشت سینه نمونه برداری شد. نتایج نشان داد، در بین تیمارهای مختلف از لحاظ صفات عملکردی و درصد لاشه آماده طبخ تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تفاوت معنی داری از نظر pH عضله سینه در صفر و 24 ساعت بعد از کشتار، بین تیمارهای مختلف وجود نداشت. مقدار سلنیوم ذخیره شده در عضله سینه پرندگانی که از سلنیوم آلی تغذیه کردند نسبت به تیمارهای دیگر افزایش معنی داری داشت (05/0P<). به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان دادند که جایگزینی 100 درصدی سلنیت سدیم با سلنیوم آلی از منشا جلبک اسپیرولینا، بدون کاهش در عملکرد پرنده منجر به افزایش مقدار ذخیره سلنیوم در عضله سینه شد.