کارایی روش های تلفیقی در مبارزه با علف هرز کاتوس (Cynanchum acutum L.) در مزارع نیشکر

کاتوس (Cynanchum acutum L.) از علف های چندساله و مهاجمی است که طی یک دهه گذشته، بسیاری از مزارع نیشکر خوزستان را به تصرف خود در آورده است. مطالعه پیش رو، به منظور دستیابی به روشی کارآمد در مهار این علف هرز طی سال زراعی 1398-1397 صورت گرفت. آزمایش به صورت کرت های دو بار خرد شده و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل عامل اصلی در پنج سطح با کاربرد پیش رویشی علف کش های متری بیوزین،  متازاکلر+کویین مراک،  پندیمتالین، ایندازیفلام و استوکلر، عامل فرعی اول دارای سه سطح وجین علف هرز شامل اعمال وجین (کف بری) یک نوبت (هفته چهارم پس از سمپاشی پیش رویشی)، وجین دو نوبت (هفته چهارم و هشتم پس از سمپاشی) و  بدون وجین و عامل فرعی دوم شامل کاربرد پس رویشی علف کش ها در سه سطح شامل توفوردی + ام سی پی آ، اختلاط توفوردی+ام سی پی آ و متری بیوزین و بروموکسینیل + ام سی پی آ بودند. نتایج نشان داد که استفاده مجزا از دو علف کش پیش رویشی پندی متالین و ایندازیفلام، اجرای دو نوبت وجین و کاربرد پس رویشی اختلاط علف کش های توفوردی+ام سی پی آ و متری بیوزین با میانگین 96 درصد، بیشترین کارایی را در کاهش وزن خشک کاتوس داشتند. اعمال تیمارهای اشاره شده به ترتیب با 7/104، و 9/102 تن در هکتار پس از تیمار شاهد وجین با نزدیک به 110 تن در هکتار، موجب دستیابی به بیشترین عملکرد کمی نیشکر شدند. با وجود این، تیمارهای آزمایش تاثیر معنی داری بر خصوصیات کیفی نیشکر نشان نداد.