مقایسه دقت دو ابزار سطح کورتیزول و پرسشنامه در تشخیص میزان اضطراب قبل از عمل بیماران کاندید جراحی تیروئیدکتومی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

تشخیص میزان اضطراب قبل از عمل جراحی بیماران می تواند بسیاری از چالش های حین و بعد از عمل را کاهش دهد و به همین خاطر لازم است از ابزارهایی استفاده شود که دقت بالایی در تشخیص میزان اضطراب داشته باشد. لذا، مطالعه حاضر با هدف مقایسه دقت دو ابزار سطح کورتیزول و پرسشنامه سنجش اضطراب در تشخیص میزان اضطراب قبل از عمل بیماران کاندید جراحی تیروییدکتومی طراحی شد.

مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، به منظور مقایسه دقت دو ابزار اندازه گیری اضطراب قبل از عمل بیماران تیروییدکتومی در سال 1399 طراحی شد. انتخاب نمونه ها با روش نمونه گیری در دسترس با تخصیص تصادفی از طریق بلوک های چهارتایی انجام گرفت. در گروه آزمون آگاهی بخشی از طریق همتایان صورت گرفت و در گروه کنترل مراقبت های روتین ارایه شد. قبل و بعد از مداخله آموزشی تکمیل پرسشنامه و اندازه گیری کورتیزول بزاق 78 نفر از بیماران (39 نفر گروه آزمون و 39 نفر گروه کنترل) بستری در بخش جراحی عمومی ولیعصر و انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی (ره) تهران انجام شد.

یافته ها نشان داد که میزان کورتیزول بزاق بعد از مداخله در گروه آزمون به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (0/001>p) در حالی که پرسشنامه اشپیل برگر، اختلاف معناداری بین نمرات اضطراب دو گروه بعد از مداخله نشان نداد (0/397=p).

از آن جایی که کورتیزول تحت تاثیر عوامل موقعیتی قرار نمی گیرد ابزار دقیق تری نسبت به پرسشنامه جهت سنجش اضطراب است اما با این حال توصیه می شود ترکیبی از ابزارهای فیزیولوژیکی و شیمیایی جهت سنجش میزان اضطراب مورد استفاده قرار گیرد.