مروری بر ارتباط ژنPLCζ با پارامترهای اسپرم و تخمک در درمان ناباروی با فن آوری های کمک باروری

با افزایش جمعیت جهان بروز ناباروری در حال افزایش است و در حال حاضر ناباروری 8 تا 12 درصد از زوج ها در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. فن آوری کمک باروری (ART) مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) و تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI)  انقلابی در زمینه پزشکی باروری ایجاد کرده است و به طور مستمر تلاش می کند تا دسترسی بیماران نابارور را به درمان های مناسب و کارآمد افزایش دهد. با این حال، برخی از علل منجر به کاهش نرخ کلی لقاح درART می شود. فسفولیپاز C زتا (PLCζ) فاکتور اصلی مختص اسپرم است که مسیول فعال سازی تخمک (OA) است. از این رو ناهنجاری های PLCζ شامل بیان کم و عدم بیان آن و هم چنین جهش های ایجاد شده در آن به عنوان یکی از عوامل کاهش نرخ لقاح ناشی از نقص فعال سازی تخمک و ناهنجاری هایی در پارامترهای اسپرم و شکست سیکل های IVF و ICSI مطرح شده است. هدف از این مطالعه، مروری بر آخرین اطلاعات PLCζ است که در پایگاه های Web of Science، اسکوپوس، ساینس دایرکت و پاب مد منتشر شده و منجر به شکست IVF و ICSI و شکست مکرر ICSI و IVF شده است. به علاوه مطالعات انجام شده در مدل های حیوانی بر روی ژن PLCζ و پروتیین کد کننده آن گزارش شده است.

نتیجه گیری: 

مطالعات نشان می دهند که تغییر بیان PLCζ و جهش های ایجاد شده در آن می تواند سبب کاهش نرخ لقاح ناشی از نقص فعال سازی تخمک و ناهنجاری هایی در پارامترهای اسپرم و شکست درART شود.