رابطه هوش معنوی با سلامت عمومی در سالمندان: نقش میانجی ذهن آگاهی

سالمندی به عنوان یکی از مراحل حساس تحول انسان، دارای ویژگی ها و شرایط خاص خود است. با توجه به این موضوع از عناصر مهم تاثیرگذار بر سلامت عمومی سالمندان، ذهن آگاهی و هوش معنوی آنها می باشد. بنابراین پژوهش باهدف پیش بینی سلامت عمومی بر اساس هوش معنوی با نقش واسطه ای ذهن آگاهی سالمندان انجام شد. ماهیت هدف تحقیق از نوع بنیادی و روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی سالمندان مقیم خانه سالمندان در سه منطقه 3، 8 و 20 شهر تهران در سال 1401 بود که از بین آن ها تعداد 250 نفر به عنوان گروه نمونه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه های هوش معنوی کینگ، سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر و ذهن آگاهی بایر و همکاران بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر به وسیله نرم افزارهای SPSS26 و AMOS22 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که مدل مفروض با داده های پژوهش برازش مطلوبی دارد. همچنین نتایج تحلیل مسیر برای بررسی نقش متغیر میانجی نشان داد که ذهن آگاهی رابطه بین هوش معنوی با سلامت عمومی در سالمندان را میانجی گری می کند. از آنجا که هر سه متغیر پیش بین قابل ارتقاء هستند، می توانند در مداخلات مرتبط با سلامت عمومی در جهت بهبود سلامت عمومی در سالمندان مورد استفاده قرار گیرند.