بررسی تاثیر فلات زدگی سلسله مراتبی بر قصد ترک شغل با نقش تعدیل کننده جنبه تناسب فرد-شغل

کمبود پرستار و نرخ بالای ترک شغل آنها، همچنان یکی از مهمترین مسایل سازمانهای متولی بهداشت و درمان است. یکی ازدلایل مهم آن، سکون و عدم پیشرفت شغلی و حرفه ای پرستاران است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فلات زدگیسلسله مراتبی بر قصد ترک شغل با نقش تعدیل کننده جنبه تناسب شغل-شاغل صورت پذیرفت. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی واز نظر روش و ماهیت، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل 1142پرستار رسمی، پیمانی و قراردادی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد مقدس است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد. بر این اساس، تعداد 282 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه فلات زدگی سلسله مراتبی حسین و شیرازی (2018)، پرسشنامه تناسب شغل-شاغل عبدالحمید و همکاران (2017) و قصد ترک شغل ممون و همکاران (2014) استفاده شد. برای سنجش روایی از روایی محتوا و جهت سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار اس پی اس اس انجام گرفت. نتایج پژوهش، بیانگر تاثیر مثبت و معنادار فلات زدگی سلسله مراتبی بر قصد ترک شغل بود. از طرفی، نتایج نشان داد که جنبه های تناسب شغل-شاغل، رابطه بین فلات زدگی سلسله مراتبی و قصد ترک شغل را تعدیل نمی نمایند.