بررسی میزان آگاهی پرستاران از آخرین دستورالعمل های احیاء قلبی-ریوی در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان در سال 1398: یک مطالعه توصیفی

احیاء قلبی-ریوی (Cardiopulmonary resuscitation) روشی مداخله ای در به تاخیر انداختن مرگ یا پیش گیری از مرگ در افراد دچار ایست قلبی-ریوی است. با توجه به این که پرستاران معمولا اولین افرادی هستند که با چنین موردی مواجهه می شوند، لذا هدف از این مطالعه، تعیین میزان آگاهی پرستاران از آخرین دستورالعمل های احیاء قلبی-ریوی در بیمارستان علی ابن ابی طالب(ع) رفسنجان می باشد.

در این مطالعه توصیفی، میزان آگاهی 279 نفر از پرستاران از دستورالعمل های احیاء قلبی-ریوی در بیمارستان علی ابن ابی طالب (ع) رفسنجان در سال 1398 مورد بررسی قرار گرفت. افراد به صورت سرشماری انتخاب شدند. سطح آگاهی پرستاران با استفاده از پرسش نامه ای برگرفته از آخرین دستورالعمل های احیاء قلبی-ریوی بر اساس گایدلاین های انجمن قلب آمریکا اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، مجذور کای و دقیق فیشر انجام شد.

میانگین و انحراف معیار سن افراد شرکت کننده در این مطالعه 01/7 ± 59/34 سال بود که 182 نفر (2/65 درصد) زن و بقیه مرد بودند. نمره آگاهی افراد 57/5 ± 84/71 (بیشترین نمره 06/84 و کمترین 17/52) برآورد گردید که 9 نفر (2/3 درصد) سطح آگاهی ضعیف، 255 نفر (4/91 درصد) خوب و 15 نفر (4/5 درصد) دارای سطح آگاهی عالی بودند. سطح آگاهی پرستارانی که سابقه گذراندن دوره احیاء قلبی-ریوی را داشتند نسبت به سایرین معنادار نبود (544/0=P).

سطح آگاهی اکثر پرستاران در مورد احیاء قلبی-ریوی خوب می باشد و پیشنهاد می شود جهت افزایش سطح آگاهی پرستاران، آموزش عملی، انجام تمرینات و ارزیابی های دوره ای در حیطه احیاء قلبی-ریوی برای پرستاران در نظر گرفته شود.