تاثیر تنظیم هیجان، نشخوار خشم و خود انتقادی بر ناسازگاری اجتماعی با میانجی گری شفقت به خود و انعطاف پذیری روان شناختی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

هدف این پژوهش بررسی تاثیر تنظیم هیجان، نشخوار خشم و خود انتقادی بر ناسازگاری اجتماعی با میانجی گری شفقت به خود و انعطاف پذیری روان شناختی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اهواز بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اهواز در سال تحصیلی 1400-1399 بود (مجموعا، 49744 دانش آموز). از این جامعه، 850 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای جهت بررسی فرضیه های پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس های تنظیم هیجانی Gross and John (2003)، نشخوار خشم Sukhodolsky et al. (2001)، سطوح خود انتقادی Thompson and Zuroff (2004)، شفقت به خود Neff (2003)، پذیرش و عمل Bond et al. (2011) و رشد اجتماعی Weitzman (1990) بود. بررسی برازش الگوی پیشنهادی پژوهش با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با کمک نرم افزارهای SPSS و AMOS ویراست 24 انجام گرفت. جهت آزمودن اثرات غیرمستقیم از روش بوت استراپ استفاده شد. یافته ها نشان دهنده برازش مطلوب الگوی نهایی با داده ها بودند. نتایج نشان داد که تنظیم هیجانی، نشخوار خشم و خود انتقادی تاثیر مستقیم بر ناسازگاری اجتماعی دانش آموزان دارند (05/0p<). همچنین، یافته های پژوهش حاکی از آن بود که تنظیم هیجانی، نشخوار خشم و خود انتقادی تاثیر غیرمستقیم بر ناسازگاری اجتماعی با میانجی گری شفقت به خود و انعطاف پذیری روان شناختی دارند (05/0<p). با توجه به نتایج پژوهش، تنظیم هیجانی، نشخوار خشم، خود انتقادی، شفقت به خود و انعطاف پذیری روان شناختی از مهم ترین متغیرهای اثرگذار بر ناسازگاری اجتماعی نوجوانان است که باید در زمان تدوین و اجرای مداخلات به این متغیرها توجه داشت.