اثر ذهن آگاهی و مقابله مذهبی مثبت و منفی بر بهزیستی روانی دانشجویان در همه گیری ویروس کرونا با میانجیگری امیدواری و عاطفه مثبت

 این پژوهش با هدف تحلیل مسیر ذهنآگاهی و مقابله مذهبی با بهزیستی روانی دانشجویان در دوران قرنطینه همه گیری ویروس کرونا به واسطه نقش امیدواری و عاطفه مثبت انجام گردید. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و تحلیل مسیر است. نمونه آماری شامل 210 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در نیمسال دوم سال تحصیلی 1400-1399 ،به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامه بهزیستی روانی ،Walach et al, 2006 ذهن آگاهی مقیاس، Ryff, 1989 پرسشنامه مقابله مذهبی ,Burdzy & Feuille, Pargament 2011 ،مقیاس امیدواری1991, Schneider و مقیاس عاطفه مثبت/ منفی 1988, Tellegen & Clark, Watson را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از شاخصهای توصیفی و روش تحلیل مسیر تحلیل گردید. نتایج نشان داد که اثرات مستقیم متغیرهای پیشبین ذهن آگاهی، مقابله مذهبی مثبت و مقابله مذهبی منفی بر متغیر مالک امیدواری و متغیر عاطفه مثبت معنادار است 05/0<p .همچنین اثرات غیرمستقیم عاطفه مثبت، ذهن آگاهی، مقابله مذهبی منفی، و مقابله مذهبی مثبت به ترتیب بر بهزیستی روانی افراد دارند 01/0<p .بر اساس یافته ها میتوان نتیجه گرفت امیدواری و عاطفه مثبت در ارتباط میان ذهنآگاهی و مقابله مذهبی با بهزیستی روانی دانشجویان نقش تعدیلکنندگی دارند و یافته های پژوهش، دارای تلویحات کاربردی برای روان- شناسان بالینی و سلامت میباشد.