نماد و نشانه گل و مرغ در نگارگری ایرانی و تاویل آن در ارتباطات فرهنگ عامه گذشتگان
در این مقاله سعی بر این شده تا با نگاهی جامع به ریشههای اصلی پیدایش گل و مرغ در نقاشی ایرانی از ابتدای تاریخ تا دوران قاجار و بخشی از دوران معاصر به اهمیت تاویل ارتباطی آن اشاره کنیم و آنچه که در آن بر اساس نقش نمادین این دوعنصر در کنار هم در ادبیات و هنر نگارگری بپردازیم. حال آنکه ارتباطات در شکل امروزی خود بدون استفاده از تاویلات و چرخشهای معنایی صورت میپذیرد. از اینرو در این پژوهش برآنیم تا با در نظر گرفتن بار معنایی این دونماد در ریشه فرهنگی مردم در طی تاریخ به انسجام ریشهای و اسطورهای این دو نشانه که بخش عمدهای از خلق آثار نگارگری را در بر میگیرند داشته باشیم. به شکل کلی ریشهیابی ارتباط بین این دو عنصر نمادین و فرهنگ ایرانی میتواند این نتیجه را در بر داشته باشد که آیا در اصول ارتباطی امروزی هم میتوان از فرهنگ تاویل استفاده نمود یا خیر؟
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.